الزمات اکولوژیکی آب، هوا و خاک درختان گردو

گردو یکی از تنقلات خوشمزه‌ای است که بیشتر در ایران، چین، آمریکا، ترکیه و مکزیک کشت می‌شود. گردو می‌تواند در سراسر ایالات متحده و جنوب کانادا نیز رشد کند. با این حال، عمده باغ‌های تجاری گردو در کالیفرنیا، ایلینوی، مینه سوتا، ایندیانا، میسوری و آیووا یافت می‌شوند. با ما همراه باشید تا شما را با الزمات اکولوژیکی درخت گردو شامل آب و هوا و خاک آشنا کنیم.

مهم‌ترین دشمن درختان گردو، یخبندان شبانه است. از مناطقی که یخبندان مکرر شبانه در آن وجود دارد، باید اجتناب شود. به طور کلی درخت گردو نمی‌تواند دمای بسیار پایین و بسیار بالا و همچنین بادهای بسیار شدید را تحمل کند. دمای بالای تابستان باعث آسیب به میوه می‌شود و ممکن است باعث کوچک شدن اندازه آن شود.

در مورد آب باید گفت با اینکه برخی تصور می‌کنند این درخت به آبیاری خاصی نیاز ندارد اما اصلا اینطور نیست. در واقع ممکن است درخت گردو بتواند تنها به کمک آبیاری‌های ناشی از بارندگی زنده بماند اما آبیاری مرتب و از روی برنامه می‌تواند رشد آن را سریع کند. خاک درخت گردو باید طوری باشد که ریشه آن بتواند به راحتی در خاک نفوذ کند و تا عمق مشخصی پیش برود. در غیر اینصورت رشد درخت متوقف می‌شود و باروری کافی را ندارد.

الزمات اکولوژیکی آب، هوا و خاک نهال گردو یا درختان گردو: آب

یکی از الزمات اکولوژیکی درخت گردو، آب است. آبیاری یکی از مهمترین عملیاتی است که برای موفقیت در اداره یک باغ گردو باید انجام شود. در دهه‌های گذشته، درصد زیادی از باغات گردو بدون آبیاری مرتب نگهداری می‌شدند. با این حال، کشاورزان دریافتند که درخت گردو هم از نظر رشد سریع برای تولید چوب و هم از نظر افزایش چشمگیر در تولید میوه به میزان قابل توجهی آبیاری نیاز دارد. بنابراین، امروزه اکثر باغ‌های تجاری گردو مرتب آبیاری می‌شوند.

به عنوان اولین قاعده کلی، یک درخت گردو که به طور تجاری رشد می‌کند، سالانه به 1270 میلی‌متر آب نیاز دارد. به عنوان دومین قاعده کلی، درختان گردو در تابستان به بیش از 50 درصد آب سالانه مورد نیاز خود احتیاج دارند. با این حال، در فصل بسیار خشک، آبیاری باید به سرعت در مراحل خاصی اعمال شود.

آبیاری در زمستان (در مناطقی که میزان بارندگی بسیار محدود است) باعث افزایش رشد درخت در طول بهار می‌شود. در صورت عدم بارندگی، عدم آبیاری در این مدت باعث می‌شود درصد بیشتری از میوه‌های درخت کوچک باشند. بسیاری از کشاورزان گردو، درختان را در محیط بیرونی سایبان درخت آبیاری می‌کنند، جایی که بارندگی طبیعی بر آن تأثیر می‌گذارد.

البته تنه نباید آبیاری شود، زیرا می‌تواند به گسترش برخی بیماری‌ها کمک کند. با این حال، اینها فقط برخی از قوانین کلی و روش‌های رایج هستند و نباید بدون انجام تحقیقات کامل از آنها پیروی کرد. درخت گردو گونه‌های مختلفی دارد و هرگونه نیازهای متفاوتی خواهد داشت.

آبیاری به عنوان یکی از مهم‌ترین الزمات اکولوژیکی درخت گردو، از طریق روش‌های سیل‌آسا، شیاری، نوار مرزی، بارانی و قطره‌ای انجام می‌شود. در بسیاری از موارد، باروری صورت می‌گیرد. باروری ترکیبی از کوددهی و آبیاری یا تزریق کودهای محلول در آب مورد استفاده در سیستم‌های آبیاری است.

استفاده از آبیاری سیلاب یک بار در هفته در طول فصل رشد، یک روش رایج در مکزیک است. آبیاری میکروجت در استرالیا استفاده می‌شود، جایی که درختان گردو در طول تابستان چندین بار در هفته آبیاری می‌شوند. دستگاه‌ها و حسگرهای مدرن در خاک برای تعیین زمان و مدت آبیاری مورد استفاده قرار می‌گیرند تا از هدر رفتن آب جلوگیری کنند.

الزمات اکولوژیکی درخت گردو: هوا

دمای هوا یکی از مهم‌ترین الزامات اکولوژیکی درخت گردو است. برخی از صدمات کوچک می‌تواند تقریباً در دمای 38 درجه سانتیگراد رخ دهد، اما هنگامی‌که دما بیشتر از 42 درجه سانتی گراد باشد، آسیب بیشتری به درخت وارد می‌شود. با این حال، در بین انواع مختلف درختان گردو، تفاوت قابل توجهی از نظر تحمل در برابر درجه حرارت بالا وجود دارد. اکثر انواع گردو به دمای بسیار پایین زمستان حساس هستند. درختان گردو زمانی که در خواب زمستانی هستند، می‌توانند دمای متوسط تا 10 درجه سانتیگراد را بدون اینکه آسیب جدی ببینند تحمل کنند.

هر گونه از درخت گردو برای بیدار شدن از خواب زمستانی به دمای خاصی نیاز دارد. این دما معمولا حدود ۷ درجه سانتی گراد است. به طور کلی درخت گردو باید بین 450 تا 1500 ساعت به خواب زمستانی فرو برود اما نیاز اکثر گونه‌ها چیزی بین 700 تا 1000 ساعت است. اگر این نیاز برآورده نشود، در شکل‌گیری جوانه‌ها تاخیر ایجاد می‌شود و درخت میوه کمتری می‌دهد.

بارش باران در اواخر بهار (پس از رشد برگ‌های درخت) موجب رشد نوع خاصی از باکتری بر درخت می‌شود که باعث آسیب جدی به آن خواهد شد. یخبندان‌های بهاری اغلب می‌توانند در مناطق کوهستانی خسارت زیادی ایجاد کنند.

اگر قصد دارید درختان گردو را در ارتفاع زیاد پرورش دهید، می‌توانید نقاطی را انتخاب کنید که توده‌های هوای سرد به راحتی از آنجا خارج شوند، یا از انواع دیررس گردو استفاده کنید که پس از یخبندان به خوبی جوانه می‌زنند. سواحل خنک رودخانه‌ها و مناطق ساحلی اغلب برای کشت درختان گردو مناسب هستند. برعکس، مناطقی که توسط تپه‌ها احاطه شده‌اند، جایی که توده‌های هوای سرد نمی‌توانند به راحتی از آنجا خارج شوند و از نقاطی که در برابر باد شدید محافظت نمی‌شوند باید اجتناب شود.

الزمات اکولوژیکی آب، هوا و خاک نهال گردو یا درختان گردو: خاک

یکی دیگر از الزمات اکولوژیکی درخت گردو، خاک است. مانند همه درختان میوه، درخت گردو نیز به آفتاب کامل و خاک زهکشی مناسب نیاز دارد. درخت گردو در خاک لومی‌ عمیق، شنی، زهکشی شده، آبیاری شده و غنی از خاک با مواد آلی به خوبی می‌تواند رشد کند. این نوع درخت می‌تواند طیف وسیعی از میزان قلیایی بودن خاک از PH ۵ تا ۸ را تحمل نماید.

در باغ‌های تجاری اکثر کشاورزان به منظور استفاده از pH حدود 6،5 از آهک استفاده می‌کنند (البته میزان آن بایستی توسط یک متخصص زراعت تعیین شود). درخت گردو نسبت به غلظت بالای سدیم، کلر و بور حساس است. مکان‌هایی که آب باران نمی‌تواند به خوبی از خاک تخلیه نشود نباید برای کشت درخت گردو استفاده کرد.

درخت گردو در خاک‌هایی به خوبی رشد می‌کند که ریشه آن بتواند آزادانه تا عمق 3 متر یا بیشتر پیش برود. در نتیجه، قبل از انتخاب مکان برای تأسیس باغ گردو، باید با استفاده از ابزار نفوذ ویژه خاک، تا عمق 1.5 متر یا بیشتر (حداکثر 8 متر) برای رشد ریشه درخت گردو بررسی شود. ممکن است مجبور باشیم 5 نقطه یا بیشتر از مزرعه خود را آزمایش کنیم. اگر ابزار ما در نفوذ به خاک مشکل بزرگی پیدا کند، ریشه‌های گردو نیز همین مشکل را تجربه می‌کنند و به احتمال زیاد نمی‌توانند به درستی رشد کنند. در این شرایط، از چنین محلی برای پرورش درخت گردو باید اجتناب کنیم.

خاک به عنوان یکی از مهم‌ترین الزمات اکولوژیکی درخت گردو باید به خوبی شخم زده شود. در واقع باید قبل از کاشت درختان جوان گردو، خاک تا عمق 50 تا70 سانتی متر شخم زده شود. هدف، از بین بردن علف‌های هرز چند ساله است که برای توسعه سیستم ریشه درخت در ماه‌های اول رشد نهال ضروری است. قبل از شخم زدن، کشاورزان گردو اغلب نمونه‌های خاک را گرفته و به آزمایشگاه می‌فرستند تا اقدامات اصلاحی لازم را انجام دهند. خیلی از کشاورزان گردو قبل از کاشت درختان، بیست تا سی تن کود در یک هکتار به خاک اضافه می‌کنند تا باروری خاک را زیاد کرده  و بافت خاک را بهبود بخشند.

هنگامی‌که هدف از کاشت درخت، برداشت میوه است گاهی اوقات وجود محصولات زراعی در اطراف آن می‌تواند مفید باشد. محصولات زراعی باعث کاهش فرسایش خاک در هنگام بارندگی‌های شدید یا طوفان‌های بادی می‌شوند. آنها همچنین هوادهی خاک و ثبات باغ را بهبود می‌بخشند، درحالی که برخی از آنها نیتروژن را نیز ثابت نگه می‌دارند. در نهایت، آنها به عنوان یک فیلتر برای آبیاری درختان عمل می‌کنند و دمای باغ را تنظیم می‌کنند. مشخص شده است که خردل به عنوان محصولات پوششی در مزارع گردو مفید است.

جمع‌بندی

درخت گردو مانند هر درخت دیگری به شرایط خاصی برای رشد بهتر نیاز دارد. این شرایط که تحت عنوان الزمات اکولوژیکی شناخته می‌شود باید مهیا شود تا درخت بتواند میوه‌های مرغوبی به بار آورد. الزمات اکولوژیکی درخت گردو شامل آب و هوا و خاک است که در این مقاله به هر سه مورد پرداخته شد.

علاوه بر آنچه در این مقاله گفته شد و راهنمایی‌هایی که به عمل آمد لازم است بدانید مجموعه پالیز گردو از طریق مشاوره رایگان به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم (آنلاین ) برای باغداران، کلیه اقدامات مرتبط با فروش انواع نهال گردو و میوه (باغداری از جمله نحوه احداث باغ گردو، نگهداری، کاشت، داشت و نحوه رسیدگی به بیماری و آفات‌زدایی، کودهی، هرس و …) را انجام می‌دهد.